سبک زندگی
عاجله با عجله می گذرد

مباحث عملی سبک زندگی اسلامی – ایرانی  سبک زندگی مربوط به خانواده و منزل  ازدواج و همسرداری  صبر و تحمل در برابر از دست دادن عزیزان



تاریخ انتشار : 1397/4/31

بازدید : 26356

منبع : محسن کتابچی، آیین زندگی از دیدگاه امام رضا (علیه السلام )

عن الرضا (علیه السلام ) عن ابیه (علیه السلام ) قال: راءی الصادق رجلا قد اشتد جزعه علی ولده فقال: یا هذا جزعت للمصیبة الصغری وغفلت عن المصیبة الکبری ولو کنت لما صار الیه ولدک مستعدا لما اشتد علیه جزعک فمصابک بترکک الاستعداد اعظم من مصابک بولدک. [1]
از امام رضا (علیه السلام ) از پدر بزرگوارش (علیه السلام ) روایت است که امام صادق (علیه السلام ) مردی را دید، بر مرگ فرزند خویش سخت می نالید. فرمود: ای فلان، برای مصیبت کوچک اینگونه ناله داری، در حالی که از مصیبت بزرگ غافل مانده ای و اگر آن راهی که پسرت رفته، تو آماده و مستعد طی کردن آن باشی، هیچوقت اینگونه ناله نمی کنی، پس مصیبت آماده نبودن تو برای مرگ بزرگتر از مصیبت فرزندت خواهد بود.
عن الرضا عن ابیه قال: نعی الی الصادق اسماعیل وهو اکبر اولاده وهو یرید ان یاءکل وقد اجتمع ندمائه فتبسم ثم دعا بطعامه فقعد مع ندمائه وجعل یاءکل احسن من اکله سائر الایام ویحث ندمائه ویضع ایدیهم ویعجبون منه لا یرون للحزن فی وجهه اثرا، فلما فرغ قالوا یابن رسول الله لقد راءینا منک عجبا اصبت بمثل هذا الابن وانت تری کما تری. فقال: مالی لا اکون کما ترون وقد جاءنی خبر اصدق الصادقین انی میت وایاکم، ان قوما عرفوا الموت فلم ینکروا ما یحفظه الموت منهم وسلموا الامر خالقهم عزوجل. [2]
امام رضا (علیه السلام ) از پدرش نقل می کند که وقتی خبر در گذشت اسماعیل به امام صادق (علیه السلام ) رسید، حضرت با یاران خود نشسته و آماده صرف غذا بودند. امام لبخندی زد و غذای خود را طلبید و شروع به خوردن کرد. امام صادق (علیه السلام ) در آن روز بهتر از روزهای دیگر غذا تناول کرد. همچنین یاران خود را بیش از پیش به خوردن غذا تشویق فرمود و برایشان غذا آورد. آنان از اینکه هیچ اثری از غم و اندوه در چهره امام مشاهده نمی کردند: سخت شگفت زده شده بودند. هنگامی که از غذا دست کشیدند، به آن حضرت عرض کردند: امروز عمل عجیبی از تو مشاهده کردیم. شما به مصیبت چنین فرزندی دچار شده اید، اما روحیاتتان مانند گذشته است. حضرت فرمود: چرا اینگونه نباشم، در حالی که از راستگوترین راستگویان به من خبر رسیده که من و شما نیز خواهیم مرد. سپس فرمود:
همانا گروهی (از مردم وارسته دنیا) مرگ را می شناسند و آنچه را که مرگ از آنها به خاطر سپرده، انکار نمی کنند. همچنین به سبب برخورداری از صفت توکل امور زندگی خود را به خالق عزوجل واگذار می کنند.
عجبا لمن عقل عن الله کیف یستبطی ء الله فی رزقه؟ وکیف لا یصطبر علی قضائه. [3]
در شگفتم از کسی که خدا را می شناسد، چگونه از او روزی می طلبد و چگونه بر قضای او صبر نمی کند!!
عن علی بن الاسباط، عن ابی الحسن الرضا (علیه السلام ) قال: کان فی الکنز الذی قال الله ((وکان تحته کنزلهما([4])) لوح من ذهب فیه:
بسم الله الرحمن الرحیم محمد رسول الله، عجبت لمن ایقن بالموت کیف یفرح، وعجبت لمن ایقن بالقدر کیف یحزن، وعجبت لمن راءی الدنیا وتقلبها باهلها کیف یرکن الیها؟ وینبغی لمن عقل عن الله لا یتهم الله فی قضائه، ولا یستبطئه فی رزقه. [5]
از علی بن اسباط روایت شده است که حضرت امام رضا (علیه السلام ) فرمودند:
در گنجی که خداوند در قرآن از آن یاد کرده و فرموده است ((و زیر آن دیوار گنجی برای آن دو برادر بود)) آن گنج، لوحی زرین بوده است که بر آن نوشته شده بود: به نام خداوند بخشایگر مهربان، محمد (علیه السلام ) رسول و فرستاده خدواند است. در شگفتم از کسی که به مرگ یقین دارد،
چگونه شادی می کند؟ و عجب دارم از کسی که به مقدرات الهی یقین دارد، چگونه اندوهناک می شود؟ و عجب دارم از آن کس که دگرگونی های دنیا را به ساکنان دنیا می بیند، چگونه به دنیا دلبسته می شود، و سزاوار است از برای کسی که خداوند به او عقل کرامت و فرزانگیش از اوست، خدا را در حکم و قضایش متهم نکند و به او در دیر رسیدن تهمت و افترا نبندد.
پی نوشت:

سبک زندگی

مباحث عملی سبک زندگی اسلامی – ایرانی  سبک زندگی مربوط به خانواده و منزل  ازدواج و همسرداری  صبر و تحمل در برابر از دست دادن عزیزان



تاریخ انتشار : 1397/4/31

بازدید : 26356

منبع : محسن کتابچی، آیین زندگی از دیدگاه امام رضا (علیه السلام )

عن الرضا (علیه السلام ) عن ابیه (علیه السلام ) قال: راءی الصادق رجلا قد اشتد جزعه علی ولده فقال: یا هذا جزعت للمصیبة الصغری وغفلت عن المصیبة الکبری ولو کنت لما صار الیه ولدک مستعدا لما اشتد علیه جزعک فمصابک بترکک الاستعداد اعظم من مصابک بولدک. [1]
از امام رضا (علیه السلام ) از پدر بزرگوارش (علیه السلام ) روایت است که امام صادق (علیه السلام ) مردی را دید، بر مرگ فرزند خویش سخت می نالید. فرمود: ای فلان، برای مصیبت کوچک اینگونه ناله داری، در حالی که از مصیبت بزرگ غافل مانده ای و اگر آن راهی که پسرت رفته، تو آماده و مستعد طی کردن آن باشی، هیچوقت اینگونه ناله نمی کنی، پس مصیبت آماده نبودن تو برای مرگ بزرگتر از مصیبت فرزندت خواهد بود.
عن الرضا عن ابیه قال: نعی الی الصادق اسماعیل وهو اکبر اولاده وهو یرید ان یاءکل وقد اجتمع ندمائه فتبسم ثم دعا بطعامه فقعد مع ندمائه وجعل یاءکل احسن من اکله سائر الایام ویحث ندمائه ویضع ایدیهم ویعجبون منه لا یرون للحزن فی وجهه اثرا، فلما فرغ قالوا یابن رسول الله لقد راءینا منک عجبا اصبت بمثل هذا الابن وانت تری کما تری. فقال: مالی لا اکون کما ترون وقد جاءنی خبر اصدق الصادقین انی میت وایاکم، ان قوما عرفوا الموت فلم ینکروا ما یحفظه الموت منهم وسلموا الامر خالقهم عزوجل. [2]
امام رضا (علیه السلام ) از پدرش نقل می کند که وقتی خبر در گذشت اسماعیل به امام صادق (علیه السلام ) رسید، حضرت با یاران خود نشسته و آماده صرف غذا بودند. امام لبخندی زد و غذای خود را طلبید و شروع به خوردن کرد. امام صادق (علیه السلام ) در آن روز بهتر از روزهای دیگر غذا تناول کرد. همچنین یاران خود را بیش از پیش به خوردن غذا تشویق فرمود و برایشان غذا آورد. آنان از اینکه هیچ اثری از غم و اندوه در چهره امام مشاهده نمی کردند: سخت شگفت زده شده بودند. هنگامی که از غذا دست کشیدند، به آن حضرت عرض کردند: امروز عمل عجیبی از تو مشاهده کردیم. شما به مصیبت چنین فرزندی دچار شده اید، اما روحیاتتان مانند گذشته است. حضرت فرمود: چرا اینگونه نباشم، در حالی که از راستگوترین راستگویان به من خبر رسیده که من و شما نیز خواهیم مرد. سپس فرمود:
همانا گروهی (از مردم وارسته دنیا) مرگ را می شناسند و آنچه را که مرگ از آنها به خاطر سپرده، انکار نمی کنند. همچنین به سبب برخورداری از صفت توکل امور زندگی خود را به خالق عزوجل واگذار می کنند.
عجبا لمن عقل عن الله کیف یستبطی ء الله فی رزقه؟ وکیف لا یصطبر علی قضائه. [3]
در شگفتم از کسی که خدا را می شناسد، چگونه از او روزی می طلبد و چگونه بر قضای او صبر نمی کند!!
عن علی بن الاسباط، عن ابی الحسن الرضا (علیه السلام ) قال: کان فی الکنز الذی قال الله ((وکان تحته کنزلهما([4])) لوح من ذهب فیه:
بسم الله الرحمن الرحیم محمد رسول الله، عجبت لمن ایقن بالموت کیف یفرح، وعجبت لمن ایقن بالقدر کیف یحزن، وعجبت لمن راءی الدنیا وتقلبها باهلها کیف یرکن الیها؟ وینبغی لمن عقل عن الله لا یتهم الله فی قضائه، ولا یستبطئه فی رزقه. [5]
از علی بن اسباط روایت شده است که حضرت امام رضا (علیه السلام ) فرمودند:
در گنجی که خداوند در قرآن از آن یاد کرده و فرموده است ((و زیر آن دیوار گنجی برای آن دو برادر بود)) آن گنج، لوحی زرین بوده است که بر آن نوشته شده بود: به نام خداوند بخشایگر مهربان، محمد (علیه السلام ) رسول و فرستاده خدواند است. در شگفتم از کسی که به مرگ یقین دارد،
چگونه شادی می کند؟ و عجب دارم از کسی که به مقدرات الهی یقین دارد، چگونه اندوهناک می شود؟ و عجب دارم از آن کس که دگرگونی های دنیا را به ساکنان دنیا می بیند، چگونه به دنیا دلبسته می شود، و سزاوار است از برای کسی که خداوند به او عقل کرامت و فرزانگیش از اوست، خدا را در حکم و قضایش متهم نکند و به او در دیر رسیدن تهمت و افترا نبندد.
پی نوشت: